Meditatie op een gedicht 3

Erik van den Brink

We laten een gedicht resoneren in ons innerlijk landschap.

ik weet het niet meer
met tranen
is verdriet nu geluk
of geluk verdriet?

ik weet alleen
de golfkam
even voor ze stort
zo weifelend aan de rand
dat ze stil staat
zo teer dat ze doorzichtig is

er is wonen
dat een durend komen is
er is een komen
dat bestendig wonend is

misschien die golfkam?

– J.C. van Schagen
Uit: “Ik ga maar en ben”, Van Oorschot, 1972