Meditatie op een gedicht 3
Erik van den Brink
We laten een gedicht resoneren in ons innerlijk landschap.
ik weet het niet meer
met tranen
is verdriet nu geluk
of geluk verdriet?
ik weet alleen
de golfkam
even voor ze stort
zo weifelend aan de rand
dat ze stil staat
zo teer dat ze doorzichtig is
er is wonen
dat een durend komen is
er is een komen
dat bestendig wonend is
misschien die golfkam?
– J.C. van Schagen Uit: “Ik ga maar en ben”, Van Oorschot, 1972